یادداشت | هشت ستاره بی‌نام در آسمان قزوین؛ روایت پیوند فاطمیه، بسیج و شهدا

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، فاطمه رحمانی طی یادداشتی نوشت: امسال تقویم، به شکلی معنادار سه رخداد بزرگ را کنار هم نشانده است؛ ایام فاطمیه، هفته بسیج و ورود پیکر‌های مطهر هشت شهید گمنام به استان قزوین. این همزمانی، تنها یک تقارن ساده نیست؛ بلکه صفحه‌ای از تاریخ است که بار دیگر روح جامعه را به دوران حماسه، حقیقت و مقاومت پیوند می‌زند.

ایام فاطمیه یادآور غربت بانویی است که حق را یاری کرد، حتی زمانی که تنها مانده بود. بانویی که زندگی‌اش سرشار از شهادت، صبر و دفاع از ولایت بود. این روز‌ها نام مبارک حضرت زهرا(س) در مساجد و حسینیه‌ها با نوای سوگ تکرار می‌شود و دل‌های مردم را به حقیقتی بزرگ‌تر پیوند می‌زند: برای حق باید هزینه داد؛ حتی اگر نامت شنیده نشود.

در چنین روزهایی، استان قزوین میزبان هشت شهید گمنام است؛ جوانانی که دهه‌ها پیش بدون نام و انتظار بازگشت، برای اعتلای ایران جان دادند. آنان آمده‌اند تا یادآوری کنند که حقیقت، همیشه از مسیر فداکاری گذشته است. این پیکر‌های نورانی، فرزندان همان مکتبی‌اند که حضرت زهرا(س) پرچمدار آن بود؛ مکتب مقاومت و دفاع از ولایت است.

از سوی دیگر، هفته بسیج نیز در همین فضا فرا رسیده است؛ هفته‌ای برای مرور مردمی‌ترین جریان انقلاب اسلامی. بسیج یعنی حضور همیشگی در کنار مردم، یعنی ازخودگذشتگی، یعنی ساختن، یعنی پاکی نیت و خدمت. اما امسال، مفهوم بسیج، در پرتو حضور شهدا چهره‌ای عمیق‌تر به خود گرفته است.

شهید گمنام، بسیجی واقعی است. بسیجی‌ترین انسان، کسی است که نه نام خواست، نه جایگاه، نه دیده‌ شدن. شهید رفت تا دیگران بمانند. شهید جان داد تا امروز ما در امنیت سخن از حقیقت بگوییم. این روز‌ها در مسجد‌ها و حسینیه‌های قزوین، مراسم استقبال از شهدا با حضور مردم، نوجوانان، مادران شهدا و خانواده‌های ایثارگران، صحنه‌هایی می‌آفریند که سال‌ها در حافظه ارزش‌های این استان ماندگار خواهد ماند. 

هشت شهید گمنام که این روز‌ها مهمان قزوین هستند، هرکدام پیامی روشن دارند؛ پیامی که در سکوت تابوت‌های سبز و پرچم‌های سه‌رنگشان نهفته است. آنان با بی‌نامی خود، به ما آموخته‌اند که ارزش انسان به نام و عنوان نیست؛ به نیت و عمل است.

به همین دلیل است که حضور آنان در این ایام، معنای هفته بسیج را کامل‌تر می‌کند. فاطمیه می‌گوید: حقیقت همیشه به یاری نیاز دارد. بسیج می‌گوید: برای حقیقت باید در میدان بود. شهید گمنام می‌گوید: برای حقیقت باید جان داد، حتی بی‌ادعا.

این سه پیام امروز در قزوین به هم گره خورده و فضا را آکنده از معنویت، تفکر و تجدیدعهد کرده است. مردم این دیار که سال‌هاست در خط مقدم دفاع از ارزش‌ها ایستاده‌اند، با حضور این شهدای بی‌نام، بار دیگر یاد می‌گیرند که راه رفعت ایران از مسیر اخلاص می‌گذرد.

در کنار این معنویت، الگویی برای نسل نوجوان و جوان نیز شکل گرفته است. نوجوانانی که با چشمان خیس و دست‌های کوچک، تابوت شهدا را بدرقه می‌کنند، امروز شاید مفهوم «ایثار» را دقیق‌تر بفهمند؛ شاید بیشتر درک کنند که امنیت، هدیه آسانی نبوده و نیست.

هفته بسیج امسال، با عطر حضور این شهدا، معنای تازه‌ای یافته است. دیگر سخن از بسیج تنها یادآوری یک تشکیلات یا برنامه سالانه نیست؛ بلکه سخن از روحیه‌ای است که در رگ‌های جامعه جاری است. روحیه‌ای که شهدا آن را به اوج رساندند و امروز از ما می‌خواهند که در میدان خدمت، مانند آنان خالص، بی‌توقع و صادق باشیم.

در پایان این روز‌های آسمانی، یک حقیقت بیش از همه روشن است: شهدای گمنام، آینه شفاف بسیج هستند. بسیجیانی که برای خدا رفتند و برای مردم جان دادند؛ و ما امروز باید قدردان راهی باشیم که آنان با خون خود روشن کردند.